Onderzoeken
- Exercise Improves Clinical Symptoms, Quality of Life, Global Functioning, and Depression in Schizophrenia: A Systematic Review and Meta-analysis (2016)
- A systematic review and meta-analysis of exercise interventions in schizophrenia patients (2015)
- Exercise therapy for schizophrenia (2014)
- The TOPFIT study: ‘The Outcome of Psychosis and Fitness Therapy’
Thomas Scheewe T. (2012) - Hippocampal plasticity in response to exercise in schizophrenia
Pajonk FG, Wobrock T. et al (2010). Arch. Gen Psychiatry. 2010 Feb;67(2):133-43. doi: 10.1001/archgenpsychiatry.2009.193
Hoogleraar klinische neuropsychologie Erik Scherder schrijft over deze studie het volgende in zijn boek ‘Laat je hersenen niet zitten‘:
De training werd uitgevoerd in een gymnastieklokaal en vond drie keer per week plaats gedurende twaalf weken; iedere sessie duurde dertig minuten. De training zelf bestond uit fietsen en er deden dertien patiënten aan mee. Er was ook een controlegroep die tafelvoetbal speelde. Tafelvoetbal doet wel een beroep op coördinatie en concentratie, maar verhoogt niet de lichamelijke inspanning zoals het rijden op een fiets. Er was ook nog een tweede controlegroep die bestond uit mensen zonder schizofrenie. Extra interessant aan deze studie is dat men ook de patiënten in een scanner legde (MRI), met een focus op de hippocampus. De onderzoekers testten het lange- en kortetermijngeheugen. De resultaten laten zien dat de relatieve grootte van de hippocampus tussen beide groepen significant verschilde na de interventie: die van de gymnastiekgroep was 12% groter dan die van de controlegroep die tafelvoetbal speelde. De veranderingen in de hippocampus waren gerelateerd aan de veranderingen in de fitheid van de deelnemers. Ten slotte bleken de veranderingen in het volume (grootte) van de hippocampus gerelateerd te zijn aan verbeteringen in het kortetermijngeheugen.
